Abstract

En matière de transport maritime, deux mondes se côtoient depuis l'apparition du conteneur à la fin des années 1950 : d'un côté celui lié à la circulation des boîtes, de l'autre celui des marchandises qui ne peuvent être empotées dans ces caisses de métal. Le premier correspond à un marché construit par l'offre de lignes régulières et la notion de service maritime, le second s'organise d'abord en fonction de la demande de marchandises selon une navigation de vagabondage. Si les logiques qui les animent sont bien différentes, les deux sont confrontés aux enjeux de la globalisation, en particulier ceux liés à la durabilité d'un modèle économique d'inspiration libérale.

Abstract

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2011 Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2011 Bu çalışmada, deniz yolu ile eşya taşımacılığını düzenleyen uluslararası sözleşmeler ele alınarak Rotterdam Kuralları’nın getirmiş olduğu yeni hükümler Lahey-Visby Kuralları ve Hamburg Kuralları ile karşılaştırmalı olarak ortaya konmaya çalışılmıştır. Genel kanı olarak Lahey-Visby Kuralları daha çok taşıyanlar lehine, Hamburg Kuralları ise daha çok taşıtanlar lehine kurallar içermektedir. Mevcut konvansiyonların yarattığı uygulamadaki farklılıklara son vererek deniz taşımacılığına uluslararası yeknesak kurallar getirmeyi ve günümüz modern taşımacılık sistemlerinin ihtiyaçlarını karşılamayı amaçlayan Rotterdam Kuralları’nın taşıyan ve taşıtan arasında sorumlulukların paylaşımı konusunda daha dengeli olduğu ve bu açıdan bakıldığında Lahey-Visby Kuralları ve Hamburg Kuralları’nın ortasında yer aldığı kanaati oluşmuştur. Uluslararası arenada taşıma ve taşıtma kapasitesi incelendiğinde taşıtan bir ülke olarak karşımıza çıkan Türkiye’de yürürlükte olan düzenlemenin taşıyanlar lehine hükümler içermesi ve Türkiye’nin ticaret yaptığı ülkeler arasında Rotterdam Kuralları’nı imzalamış ülkelerin bulunması sebebiyle konvansiyona taraf olmasa bile yürürlüğe girdiği anda uygulama alanına dahil olacağı gözönüne alınarak Türkiye’nin Rotterdam Kuralları’nı desteklemesi gerektiği sonucuna varılmıştır. A comparative study of the provisions of the Rotterdam Rules, Hague-Visby and Hamburg Rules, the international conventions to regulate carriage of goods by sea, is hereby realized. It is generally accepted that the Hague-Visby Rules were in favor of the carriers while the Hamburg Rules in favor of ship owners. Meanwhile, the Rotterdam Rules are more balanced ending the differences in implementation and aiming to bring international uniform rules to sea carriage while also meeting the needs of modern carriage systems, and have found a middle course between the Hague-Visby and Hamburg Rules. Considering Turkey s capacity as a shipper despite the pro-carrier provisions of the regulation in effect, and Turkey s trade relationship with the undersigning countries, Turkey should support the Rotterdam Rules although the country is not a party to the convention, it will be included in the implementation area once effective. Yüksek Lisans M.Sc.